Rozdział 13 "Bieg"

AMANDA'S POV

-Amanda, proszę otwórz drzwi-powiedział, nie zamierzam przez to przechodzić jeszcze raz.

Nie odpowiedziałam, siedziałam w ciszy. Louis oczywiście ciągle pukał w drzwi i próbował je otworzyć. Rozejrzałam się, nie mogę znieść tego dłużej. Nadszedł chyba czas na ucieczkę. Moje oczy powędrowały na okno po drugiej stronie pokoju. Czas zignorować dobijającego się do drzwi Louisa. Ten chłopak jest nieobliczalny, nie mam czasu. Na pewno te drzwi też wyważy. Szybko otworzyłam okno i wymknęłam się. Gdy moje stopy dotknęły ziemi, drzwi od pokoju się otworzyły. Zaczęłam biec najszybciej jak umiałam. Na pewno nie zajmie mu dużo czasu, żeby dowiedzieć się, że uciekłam. Usłyszałam głośny krzyk z jego domu, więc zajęło mu to około minuty. Odwróciłam się, żeby zobaczyć jak sprintem dogania mnie. Jego twarz była jasno czerwona, chociaż nie, to był bardziej pomidor. Miał zaciśnięte pięści. Nigdy nie zdawałam sobie sprawy jak szybki był. Nigdy, aż do teraz. Gdybym nie wybiegła wcześniej na pewno by mnie złapał. Louis zaczął nadrabiać, więc musiałam być teraz szybsza niż dotychczas. Odwróciłam się i wbiegłam do lasu, który znajdował się za kogoś domem. Może stracę tam Louisa. Drzewa zdecydowanie nade mną górowały, nie byłam pewna gdzie idę. Schylałam się, aby jak najmniejsza ilość gałęzi drasnęła moją twarz. Chyba nawet nie zdawałam sobie sprawy jaki ból sprawiały mi niektóre z nich. Po prostu chcę uciec od Louisa. Fakt, pomógł mi się wydostać z dala od Liama i Zayna, ale uderzył mnie, a tego bym się po nim nie spodziewała. Słyszałam chrzęst gałęziami jakiś kawałek za mną, on naprawdę nie zamierzał się poddać. Nie mogę uwierzyć, że pocałowałam go tego poranka, podobał mi się w pewien sposób mimo, że mnie porwał. To chyba jeden z powodów dla, których powinnam uciekać. Potrzebuję uciec od Louisa i sprawić, że do końca życia, przestanie być jego częścią. Gdy zachichotał dreszcze przebiegły wzdłuż mojego kręgosłupa. Jego oczy potrafiły zachwycić swoim błękitem z nutką zieleni. Sposób w jaki był nadopiekuńczy był seksowny, wydawałoby się jakby mógł cię ochronić przed całym złem, które cię otacza. Wydawałoby się, że wolałby skrzywdzić samego siebie niż ciebie. Sposób w jaki śpiewał, był doskonały. Gdy go słuchałaś myślałaś " To dla mnie, przez moment na świecie jestem tylko ja ". Ale ten sposób w jaki pragnął najbardziej to czego mieć nie mógł, sposób w jaki się nie poddawał, był gorący. Tak...to właśnie powody dla których nie powinno go być w moim życiu.

-Amanda przestań biec!- Krzyknął, wydawał się być dość daleko. Już miałam stawać, ale, to co dziś zrobił. Uderzył mnie. Muszę biec dalej. Wciąż czuję płyn, który oblał część mojej twarzy. Biegłam kiedy ktoś owinął swoje ramiona, wokół mojej talii. Popchnął mnie do tyłu pozwalając mojemu ciału delikatnie opaść na twardą glebę. Ale zaraz, to nie Louis. Kto to?


---------------------------------------------------------

Właśnie kto to? :)