Rozdział 31 "Mała rozmowa"

AMANDA'S POV

Obudziłam się następnego ranka, owinięta w koce. Podciągnęłam koc bliżej mojej głowy gdy powoli otworzyłam oczy. Słońce, które przedzierało się przez żaluzję oślepiało mnie przez moment ale niedługo po tym znowu mogłam normalnie widzieć. Patrzyłam na znajomą ściane, na ścianę w Louisa sypialni.  Moje wargi zakrzywiły się do góry w uśmiechu. Czułam się dobrze w jego łóżku. Owinęłam się bardziej kocem bo było mi zimno. Leżałam nieruchomo czułam tylko mój miarowy oddech. Nie rozumiałam dlaczego łóżko Louisa była tak wygodne.

Byłam nieświadoma obecności kogokolwiek dopóki łóżko nie zanurzyło sie w dół pod wpływem czyjegoś ruchu. Miałam oczy zamknięte ale uśmiech malował się na mojej twarzy. Przekręciłam się więc teraz byłam na przeciwko jego twarzy. Położyłam swoje ręce na jego policzkach a potem przyłożyłam swoje usta do jego. Poczułam jak oplata swoje ręce wokół mojej talii. Oddaliśmy się pocałunkom. Trzymał mnie tak mocno jakby nigdy nie chciał przerywać tego pocałunku . Mogłam poczuć że się uśmiecha podczas tego pocałunku.

- Kocham Cię Louis - wyszeptałam i wyswobodziłam się z jego uścisku.

Tak szybko jak otworzyłam oczy krzyknęłam i odskoczyłam daleko. Myślałam, że zobaczę Louisa tak jak tego oczekiwałam ale zamiast niego zobaczyłam Niall'a uśmiechającego się z wyższością . Potem do pokoju wbiegł  Harry z drewnianą łyżką w ręce.

- Co się stało? -zapytał zmartwiony

- Nic. Ale jeśli by się coś stało i ktoś by tu był to co planowałbyś zrobić?! Bić go do nieprzytomności drewnianą łyżką ? -zapytałam

-Oczywiście -powiedział z uśmiechem

- Myślę że drewniana łyżka mogłaby kogoś skrzywdzić jeśli bym mocno uderzył

Westchnął a uśmiech mu zrzedł gdy zobaczył że marszczę brwi. Podszedł do łóżka i usiadł koło mnie. Oplótł mnie ramionami i ułożył moją głowę tak że spoczywała na jego klatce piersiowej .

- Coś nie tak kochanie ? - zapytał

- Kiedy sie obudziłam tego ranka. Myślałam że to wszystko to zły sen, myślałam że Louis nadal tu jest. Myślałam że mogę poczuć jego i go pocałować ale nie ! Nie wiem kiedy będę mogła go znowu zobaczyć !
Co jeśli on nie wróci Harry? Co jeśli go nigdy więcej nie zobaczę ? Myślę że nie będę mogła żyć bez niego.
Harry tak bardzo za nim tęsknie. Chcę go znowu zobaczyć . Zrobię wszytko aby móc go znowu zobaczyć!- powiedziałam a pojedyncza łza spłynęła z mojego policzka

Na usta Harrego wkradł się uśmiech gdy wypowiadałam swoje słowa. Myślałam że będzie chciał mnie pocieszyć ale gdzieś w środku śmiał się z moich słów a mój ból sprawiał mu radość. Otworzyłam usta aby coś powiedzieć ale je zamknełam .  Usłyszałam kilka słów.

- Wiesz kochanie nie musisz wiele robić aby go zobaczyć po prostu się odwróć. ! - powiedział

Wyskoczyłam z łóżka nawet na niego nie patrząc. Podbiegłam do jego rozłożonych ramion a on mocno mnie nimi otulił. Lekko uniósł mnie nad ziemie i mocno przytulił. Teraz łzy spływały z moich policzków niekontrolowanie. .. Na jego twarzy malował się największy uśmiech jaki kiedykolwiek widziałam.

- Tęskniłem za tobą Amanda - wyszeptał

Patrzył na mnie nadal się śmiejąc. Nie wiedziałam co powiedzieć, nie mogłam wykrztusić z siebie ani jednego słowa. Przycisnął swoje usta do moich gdy objął mnie rapczywie. Nie mogłam uwierzyć że Louis jest tu ponownie. Już nie bałam się że nigdy więcej go nie zobaczę. Teraz tu był!. Łzy radości spływały po moim policzku podczas pocałunku. Powoli mnie od siebie odsunął. Jego uśmiech zniknął i popatrzył sie na mnie z poważnym wzrokiem.

- Amanda, muszę powiedzieć Ci o czymś. - powiedział i pokazał gestem Harremu i Niallowi aby wyszli.

Tak szybko jak oni wyszli Louis zamknął za nimi drzwi. Martwiłam się tym o czym Louis chciał mi powiedzieć.

- Harry powiedział mi o czym myślałaś wczoraj . O tym że chciałaś sie zabić. - powiedział

Gdy wypowiedział te słowa mój wzrok wbił się w ziemię. Nie chciałam aby Louis o tym wiedział. Pociągnął moją brodę do góry abym na niego spojrzała. Szybko mnie pocałował zanim zaczął ponownie mówić

- Nie chcę abyś kiedykolwiek o tym myślała. Przestraszyłem się gdy Harry mi o tym powiedział. Bycie z dala od ciebie przez tak krótki okres to była najgorsza rzecz w moim życiu. Nie mogę sobie wyobrazić że odejdziesz na zawsze. Gdybym się dowiedział że odejdziesz na zawsze to też bym sie zabił. Nie mogę żyć bez tej twojej pięknej twarzy . Chcę ją widzieć każdego dnia. Nie mogę żyć bez usłyszenia twojego pięknego głosu. Prosze, nie myśl nigdy więcej o samobójstwie. Kocham cię Amanda nie chcę żyć bez ciebie. Nie wyobrażam sobie życia bez ciebie. Mam nadzieje że nigdy więcej o tym nie pomyślisz. Proszę Amanda- powiedział a łzy zaczęły spływać po jego policzku.

- Obiecuję Lou nigdy więcej nie będę o tym myślała. - powiedziałam a on otarł moje łzy z policzka

Mały uśmieszek wkradł się na jego usta gdy wypowiedziałam te słowa. Przycisnął moje usta do jego na moment a zaraz znowu mnie od siebie odsunął. Nadał się śmiał. Widok jego twarzy powodował że sama się uśmiechałam. Mocno mnie przytulił a ja schowałam głowę w zagłębienie w jego szyi. Zaczął głaskać moje plecy kiedy się przytulaliśmy .

- Naprawdę za tobą tęskniłem Amanda- wyszeptał

- Ja za tobą też - wyszeptałam w odpowiedzi

--------------------------------------------------------

I jak wrażenia ?! :)
100 komentarzy = NEXT ;))