Rozdział 33 "Nowa twarz"

AMANDA'S POV

Po tym jak Niall otarł moje łzy wstał nadal mnie trzymając. Moje nogi oplecione były wokół jego tali a głowa oparta była o jego klatkę piersiową. Popatrzył na mnie i lekko pocałował moje czoło.

- Amanda jesteś pewna że chcesz wyjechać? - zapytał cicho prawie szeptem

- Jestem pewna Niall- odpowiedziałam cicho

Kiwnął głową porozumiewawczo i postawił mnie na nogi. Złapał mnie za rękę zanim otworzył drzwi od pokoju. Louis nie siedział pod nimi co sprawiło mi wielką ulgę. Niall wyprowadził mnie z pokoju. Szliśmy po schodach w kierunku drzwi wyjściowych. Kiedy chwycił klamkę aby otworzyć drzwi ktoś złapał mój nadgarstek i odciągnął surowo od Nialla.

- Co zamierzasz zrobić? - warknął Louis patrząc na mnie

- Wyjeżdżam - odpowiedziałam cicho. Nawet nie myślałam że mógł to usłyszeć

- Nie! Nie opuścisz mnie ! - rzucił przez zaciśnięte zęby. Chwycił mój nadgarstek tak mocno że aż się zachwiałam.

- Proszę. Puść mnie! - wyszeptałam gdy próbowałam się wyswobodzić z jego uścisku ale to spowodowało że jeszcze mocniej zacisnął ręce na moim nadgarstku.

- Nie opuścisz mnie - powtórzył

- Pozwól jej odejść. - warknął Niall łapiąc mój drugi nadgarstek

Niall próbował odciągnąć mnie od Louisa ale to nic nie dało. Jeszcze mocniej mnie trzymał.

- Louis! Przestań! Zaraz złamiesz mi nadgarstek !- płakałam gdy próbowałam się od niego uwolnić

- Nie obchodzi mnie to ! Zrobię wszystko tylko po to abyś nie była w stanie mnie więcej opuścić ! - wrzsnął

- Looouis proszę ! - wyjąkałam a on nadal zaciskał rękę wokół mojego nadgarstku. Niewiele brakowało aby mi go złamał.

Nagle drzwi się otworzyły i wszedł Harry. Wpatrywał się w naszą trójkę zanim do nas podszedł.

- Co do cholery tutaj się dzieje?- zapytał

- Louis miażdży mi nadgarstek. - płakałam

Teraz Harry próbował pomóc Niallowi wydostać mnie z objęć Louisa.
Louis przeklinał pod nosem gdy mnie obejmował. Nie chciał mnie puścić, nie mogłam się od niego oddalić nawet gdy Niall i Harry mi pomagali. Ból był nie do zniesienia. Łzy zaczęły spływać po mojej twarzy .

- Przestań! Proszę przestań - płakałam

Niall i Harry gwałtownie ode mnie odeszli ale Louis nadal trzymał mój nadgarstek . Podniósł mnie i przerzucił przez swoje ramie.

- Postaw mnie !- krzyczałam i biłam go w plecy kiedy on wybiegł na zewnątrz.

Louis nic nie powiedział ani nie puścił mnie. Położył mnie tylko na fotelu w samochodzie Harry'ego a sam usiadł na siedzeniu kierowcy. Odpalił silnik i ruszył. Gwałtownie wycofał samochodem na drogę aby Niall i Harry nie mogli nas dogonić. Oplotłam ręce na mojej klatce piersiowej i ignorowałam łzy które spływały mi po policzku.

- Amanda! Przepraszam! - wyszeptał i zbliżył się aby chwycić moją dłoń

- Nie dotykaj mnie! - wybełkotałam oddalając moją rękę daleko

- Proszę Cię Amanda! Naprawdę jest mi bardzo przykro!- wyszeptał

- Nie Louis! Nie jest Ci przykro! Gdyby naprawdę było ci przykro nie skrzywdził byś mnie po raz kolejny, nie próbował byś złamać mi czegoś. Mógłbyś mnie posłuchać. - wrzasnęłam

- Amanda to już przeszłość. Nie ma rzeczy którą mógł bym zrobić aby cię przeprosić! - wrzasnął

- Jest Louis! Możesz mnie teraz wypuścić - wybełkotałam

- Nie wyglądało na to abym zamierzał to zrobić. A teraz wygląda ?!- wrzsnął

Jechał gwałtownie. Położył swoje ręce na kierownicy ze złością. Odsunęłam się od niego tak bardzo jak to możliwe. Siedziałam blisko drzwi i wpatrywałam się w okno. Rzuciłam okiem na Louisa.... Nadal trzymał kierownicę ze złością. Wyciągnęłam telefon z tylnej kieszeni, wybrałam numer Harry'ego i nacisnęłam zieloną słuchawkę. Słyszałam sygnał kilka razy zanim odebrał.

- Ocha Amanda! Przepraszam! Wszytko z tobą porządku ? -zapytał

- Wszystko w porządku po prostu mi pomóż. - wyszeptałam do telefonu.

- Okej ! Niall i ja cie znajdziemy tylko powiedz gdzie jesteś? - zapytał

- Jesteśmy na Głównej Drodze-  wyszeptałam

- Amanda z kim rozmawiasz? - zapytał Louis nadal patrząc się na drogę

- Z nikim - skłamałam

- Dobrze! Myślałem że z kimś rozmawiasz- powiedział

- Niall i ja jedziemy w twoim kierunku  - powiedział Harry zanim się rozłożyłam i włożyłam telefon do kieszeni.

W samochodzie zapadła cisza na chwilę. Odwróciłam się do tyłu aby móc zobaczyć Harrego  i Nialla. Kiedy się odwróciłam zobaczyłam znajome loki i blond włosy za nami. Uśmiechnęłam się i odwróciłam się z powrotem.

- Uh Louis muszę skorzystać z toalety. - powiedziałam udając  że to pilna sprawa

- Nie wytrzymasz ? - zapytał

- Nie! Naprawdę muszę ! - odpowiedziałam

- Dobrze- jęknął

Jechaliśmy jeszcze przez chwilę zanim się nie zatrzymaliśmy na mały postój. Wyskoczyłam z siedzenia i uciekłam z samochodu zanim Louis zdążył cokolwiek zrobić. Zobaczyłam Nialla i Harrego więc pobiegłam prosto do ich samochodu.

- Amanda! Co ty odpierdalasz? -zapytał Louis goniąc mnie

Podbiegłam do tylnych drzwi samochodu i próbowałam je otworzyć ale były zamknięte. Odblokowali je ale tak szybko jak otworzyłam te drzwi Louis złapał mnie za talię i odciągnął od nich z dala. Niall wyskoczył z samochodu jako pierwszy a zanim Harry.

- Puść ją - zagroził Harry

- Zmuś mnie- odpowiedział  Louis z chytrym uśmieszkiem na twarzy.

Niall pierwszy wycelował w twarz Louisa. Puścił mnie i postawił za sobą. Zaczęła się bójka między Louisem, a Harrym i Niallem. Odwróciłam się  i odeszłam. Nie mogłam oglądać tej walki. Byłam zadowolona że nawet nie zauważyli że odeszłam. Idąc wpadłam w kałuże. Resztę drogi patrzyłam pod nogi. Stanęłam na przystanku autobusowym ale w tym dniu autobus nie jeździł. Odwróciłam się aby upewnić się że chłopcy za mną nie idą. Uśmiechnęłam się gdy ich nie zobaczyłam. Idąc dalej uważnie omijałam kałuże na chodniku. Powoli zaczęłam nucić piosenkę pod nosem tak aby nikt tego nie usłyszał.

" Stoisz naprzeciwko mnie,
Czekam, trudniej mi oddychać
Nagle oślepiają mnie światła
Nigdy nie zauważyłem jak jasne mogą być

Zobaczyłem w kącie fotografię
Bez wątpienia w mojej głowie to jesteś ty
Samotnie leży na twoim łóżku w rozbitym szkle
To łóżko nigdy nie było przeznaczone dla dwojga

Trzymam moje oczy szeroko otwarte
Trzymam moje ramiona szeroko otwarte

Nie pozwól mi
Nie pozwól mi
Nie pozwól mi odejść
Ponieważ mam dość czucia się samotnym" - śpiewałam cicho

"Obiecuję że pewnego dnia sprowadzę z powrotem gwiazdę
Złapałem jedną i wypaliła mi dziurę w mojej ręce, och
Wydaje się jakby ostatnimi dniami oglądam cię z daleka
Starając się byś zrozumiał
Trzymam moje oczy szeroko otwarte,yeah

Nie pozwól mi
Nie pozwól mi
Nie pozwól mi odejść
Ponieważ mam dość czucia się samotnym*" - ktoś zaczął śpiewać za mną

Odwróciłam się. Stałam twarzą w twarz z uśmiechającym się chłopcem.

- To prawdopodobnie było bardzo złe. Nie jestem piosenkarzem, jestem perkusistą. Przepraszam jeśli poraniłem twoje uszy moim okropnym śpiewem. Przypomnij mi abym nigdy więcej nie śpiewał. Naprawdę przepraszam . - powiedział

- Nie! Jest dobrze! Jesteś bardzo dobry. Jestem Amanda nawiasem mówiąc.- zaśmiałam się kiedy się przedstawiłam

- Dzięki . Jestem Josh . Josh Devine - powiedział odwzajemniając uśmiech

--------------------------------------------------------------------------
*= Tekst pisoenki Don't Let Me Go- Harry'ego Stylesa :)

Siemka!
Razem z Martyną (drugą tłumaczką) wybrałyśmy opowiadanie, które chcemy tłumaczyć, o Harrym jako bokserze. Jesteśmy w fazie kontaktowania się z autorką :) Jeśli macie jakieś propozycje możecie je pisać w komentarzach. Może znajdziemy coś co podoba nam się bardziej chociaż powiem wam, że jest genialne :)

NEXT=100 komentarzy