Rozdział 26 "Inne pukanie"

AMANDA'S POV

Obudziłam się z małym ziewnięciem. Louis miał owinięte ręce wokół mnie, leżałam a chłopak przyciskał mnie do łóżka. Próbowałam wydostać się z jego uścisku ale naprężył ramiona i przysunął mnie do siebie jeszcze bliżej. Małe skomlenie wydostało się z moich ust, jego uścisk był naprawdę silny, a to bolało.

- Przepraszam kochanie, po prostu nie chciałem abyś mnie opuściła - wyszeptał chłopak i poluzował trochę uścisk ale nie na tyle bym mogła uciec.

Nie odpowiedziałam. Po prostu położyłam się tam z zamkniętymi oczami, a kiedy w końcu  rozluźnił swój uścisk wstałam. Popatrzyłam na niego z uśmiechem. Znowu spał. Jego włosy były niechlujnie ułożone część włosów swobodnie spoczywała na czole a reszta na poduszce. Jego różowe usta były minimalnie otwarte. ]Klatka piersiowa podnosiła się i opadała, najwidoczniej chłopak ciężko oddychał. Nie zdawałam sobie sprawy jak długo tam stałam do czasu gdy chłopak zaczął mówić przez sen.  Budził się chyba.
Widziałam jak porusza ręką i szuka mnie. Głośnie jęknięcie wydobyło się z jego ust gdy mnie nie znalazł.
Próbowałam zatrzymać mój chichot ale nie udawało mi się to za bardzo.  Uśmiech wtargnął na jego usta gdy mnie usłyszał. Nie otworzył oczu jednak nadal się uśmiechał.

Wyszłam z pokoju ciągle się uśmiechając. Poszłam prosto do kuchni aby zrobić naleśniki.
Przygotowałam wszystkie składniki aby zrobić rzadkie ciasto. Gdy miksowałam składniki zaczęłam podśpiewywać sobie cicho przypadkową piosenkę.

Przestałam nucić piosenkę i opuściłam łyżkę na ziemię gdy Louis nagle mnie obrócił. Mrugałam, patrząc się na Louisa gdy ten nagle złączył nasze usta. Moje oczy powoli się zamykały gdy go całowałam.
Przyparł mnie do lady a jego ręce spoczywały bo obu stronach moich bioder. Obwinął  moje ramiona wokół jego torsu  jak mnie całował. Pocałunek zaczął się miękko i słodko ale szybko stał się bardzo  namiętny  gdy Louis przesuwał językiem po mojej dolnej wardze pytając o pozwolenie. Tak szybko jak mu odmówiłam przerwał pocałunek ale nie wypuścił  mnie z jego objęć. Przez chwilę spiorunował mnie wzrokiem od dołu do góry a potem znowu zalała nas fala namiętnych pocałunków. Louis zapytał o pozwolenie po raz drugi a ja mu po raz drugi odmówiłam. Tym razem mogę powiedzieć, że był wkurwiony. Znowu odciągnął mnie od siebie i spiorunował wzrokiem od dołu go góry. Widziałam jak podnosi rękę. Moje oczy momentalnie się rozszerzyły ale jego to nie obchodziło. Tak czy siak uderzył mnie w twarz. Pisnęłam cicho gdy jego ręka miała kontakt z moim policzkiem.

- Ty pieprzona suko- krzyknął i spalił mnie wzrokiem

- Louis dopiero Cię poznałam i... - zaczęłam

- Oszczędź mi tego. Nie chcę słuchać twoich wyjaśnień - wrzasnął, uniemożliwiając mi dokończenie zdania

Odwrócił się i wyszedł z pokoju wściekły. Patrzyłam jak odchodzi. Nawet po tym jak wyszedł spojrzałam przez dziurkę od klucza czy na pewno nie ma go w drugim pokoju. Łzy zaczęły napływać mi do oczu gdy dotknęłam mojego policzka. Miałam nadzieję, że Louis nauczy się kontrolować swoją złość, ponieważ kiedy mnie uderzył to naprawdę bolało.

Próbowałam odwrócić moją uwagę od zaistniałej sytuacji i wróciłam do robienia ciasta na naleśniki.
Wyciągnęłam nową łyżkę a starą wrzuciłam do zlewu. Zaczęłam ponownie miksować ciasto i myślałam jak mogłabym pomóc Louisowi i jego problemami ze złością.

Szybko odwróciłam uwagę od przygotowania ciasta gdy usłyszałam pukanie do drzwi. Gdy Louis nie otwierał  podeszłam do drzwi i pchnęłam je tak aby się otworzyły. Na werandzie stało dwóch mężczyzn ubranych w garnitury. Byli bardzo muskularni i wysocy. Wyglądali jakby byli ochroniarzami.

- Przepraszam,  panienko ale kim jesteś? - zapytał pierwszy

- Jestem Amanda a wy? - zapytałam

- Dobrze Amando. Jest Louis w domu ? - zapytał kompletnie ignorując moje pytanie

- Co się stało z twoim policzkiem? - Zapytał drugi mężczyzna. Nawet nie zdążyłam odpowiedzieć na pierwsze pytanie.

- Nic szczególnego- odpowiedziałam

- Coś musiało się stać. Co spowodowało, że twój policzek stał się jasno czerwony?- zapytał mężczyzna

- Zostałam uderzona czymś podczas wypadku - odpowiedziałam cicho. Miałam nadzieję, że potrafię kłamać

Dwóch mężczyzn pchnęło drzwi wchodząc do środka zostawiając mnie w tyle.

- Co robicie? - zapytałam ze złością dwóch mężczyzn, którzy stali w mieszkaniu

Mężczyźni mi nie odpowiedzieli po prostu poszli na górę. Zostałam w tym samym miejscu co byłam i przyglądałam się im z uwagą. Gdy dwóch mężczyzn zniknęło, weszłam znowu powoli do kuchni. Nie chciałam z nimi zaczynać  rozmowy, mogliby mnie pobić. Zaczęłam mieszać moje ciasto ponownie.
Podskoczyłam gdy głośny krzyk przeszywał poranne powietrze. Łyżka spadła mi na ziemie z głuchym odgłosem. Odwróciłam się i wybiegłam z kuchni. Dwóch mężczyzn trzymało ciasno Louisa. Jeden trzymał prawe ramię Louisa podczas gdy drugi trzymał jego lewe ramie.

- Co wy do cholery robicie?! Puśćcie mnie! - krzyczał Louis i próbował uwolnić się z ich mocnego uścisku.

- Jest Pan aresztowany - powiedział pierwszy mężczyzna gdy wyprowadzał wściekłego Louisa z mieszkania.

--------------------------------------------------------------

70=Nowy Rozdział

Czemu tak dużo komentarzy? Nie nadążymy tłumaczyć codziennie :D, a to zajmie wam trochę czasu

Ładny zwrot akcji co? :)

Została usunięta zakładka "informowani" sorry guys, było was zbyt dużo